atı alan Üsküdar'ı geçti

İrtica var mı, yok mu?
İrtica mı, aşırılık mı?
Kamuoyu önünde tartışalım mı, tartışmayalım mı?
İrtica nedir, ne değildir?
Bu soruları uzatmak mümkün. Biz uzatmıyoruz tepedekiler uzatıyor. Milli Güvenlik Siyaset Belgesi'nde ilk ya da ikinci sırada tehdit olarak irticanın yazıldığı ve hükümetler tarafından da altına imza atıldığı söylendiğine göre "İrtica tarifi yapalım, aman kimse üzülmesin aşırılık diyelim. Ama aşırılık yapan da bizim insanımız" gibi vıcık vıcık lafı uzatmak neden? İmza namus değil mi? Altına imza atıyorsun da üstünü mü okumuyorsun demezler mi?
Bence olay şudur: "Ey millet siz bunları tartışa durun. Herkese kulaklarımı tıkıyorum. Uzlaşmacı gibi görünüyorum bu aralar... Hele bir mayısa kadar sabredelim. Zaman kazanmaya çalışıyorum anlamıyor musunuz? Siz konuşa durun, ben resmi devlet ziyaretini iftar yemeği ile birleştirdim bile. Siz daha laiklik falan söylenin bakalım"...

Ne demiş Atatürk:
GAZİ Paşam bu, zafer kazanmış komutan, devrimci, devrim lideri...
Elbette böyle konuşacak....
Karşısında "Tutturmuşlar laiklik elden gidiyor... Bu millet istedikten
sonra tabii elden gidecek yahu!" diyen bir Başbakan yok ya!
Ya Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer ve Genelkurmay Başkanı Orgeneral
Yaşar Büyükanıt!
Onlar "Memlekette irtica yoktur!" diyen Başbakan'a direniyorlar:
"Hayır, irtica vardır!"
Başta Atatürk, kimse kusura bakmasın ama 1923'te Gazi Mustafa Kemal
Paşa'nın irtica tehlikesine karşı "Bu durumda nazariyat biter,
ameliyat ve uygulama başlar" demesi mi önemlidir, yoksa 2006'da
"İrtica yoktur!" diyen Başbakan'ın gözünün içine baka baka "Hayır,
irtica vardır!" demek mi önemlidir? (Kaynak: Hasan Pulur, Milliyet Gazetesi, 4 Ekim 2006)