artik gucluyum :)

Dun ogleden sonradan beri tamamen gucluyum... Bunda arkadaslarimin ve akrabalarimin mesajlarinin da (tam bunlari yazarken Nurdan Ablamlar aradi :) )etkisi buyuk ama en onemlisi su:
Dun kocamla gun boyu mesajlastik. Aslinda bir gun onceden basladik... Malum ruh halim tabi :)
Insanin demotive olmasi ve motive olmasi ne kadar enteresan bir surec...
Duygularim aklimin onune gecti... Engelleyemedim... Halbuki aklim hep uyardi "sacmalama" diye ama nafile... Benim motivasyon yerlerde gezdi... Iste bu ruh halinden kocam sayesinde kurtuldum. Bana attigi mesajlar beni yukari cekti. Ne soyleyecegini, nasil soyleyecegini nasil da iyi biliyor! Cunku beni cok iyi taniyor... O'nun attigi ipe tutunarak sag salim gunisigina kavustum. Hayatimin ne kadar onemli bir parcasi...

Bazen dusunuyorum cep telefonlari, bilgisayarlar olmasaydi kim nereden bilecek icinizdekileri... Mektup yazacaksin ama yetmeyecek, ustunkoru gececeksin... Eskisi gibi olsaydi donunceye kadar bu yasananlar unutulur, gulunecek hikaye olurdu. Ama o zaman da insanlar biraz daha kapali kutu, daha seviyeli olurdu birbine karsi... Belki de eski evliliklerde ".... Bey" ya da "....Hanim" hitaplari bu yuzden...

Daha bir ay once Nursel'i yurda birakirken akil veriyordum "Artik kendi ayaklarin uzerinde durmalisin" diye... Maasallah bizim kiz unutmamis hemen mesaj atmis bloguma "Teyzecim ayaklarin uzerinde durmalisin aaaaa!" diye... Hele bir doneyim O'nun hesabi gorulecek tabi :)))))