Pamuk ipliği ile bağlı olduğum 40 ile dün ebediyen ayrıldım...
41'i fiziksel olarak hazmetmiş durumdayım, henüz duygusal olarak değil...
42 ile ilk tokalaşmayı yaptım...
Doğum günüme denk gelen haftasonu kocam, iş için şehir dışına çıkacağını söylediği an kafamda ampül yandı.
Bu yaşgünümde kendime özel bir hediye yapayım dedim... Farklı olsun... Madem yalnızım, evde durmanın anlamı yok... Annem gel dedi, kabul etmedim... Çık dedim kendime klişe dışına... Kendine yap bir güzellik...
Önce Nemrut'ta güneşi doğurma projesini düşündüm. Uzak, sıcak ve fazla maceraperest bir fikir oldu...
Bozcaada'ya gitmeyi düşündüm... Yol uzun, vakit kaybı dedim...
En iyisi Büyükada... Kısa bir vapur sefası kadar uzak... Daha önce kaldığımız Splendid Hotel'de yer ayırttım ve başladım gün saymaya...
Cumadan pazara her anını keyifle ve dolu dolu geçirdiğim bir haftasonu hediye ettim kendime... Havuz, yürüyüş, bisiklet turu, kitap, kahve keyfi, güneş batırma, şarap keyfi... Düşünmek, gözden geçirmek... Hayatın tadı...
Bir arkadaşım yaşgünümü "Olgunluga ilk adım kutlu olsun. Hayat yeni başlıyor" diye kutladı...
Ben yaşadığım her yaştan mutlu olduğumu farkettim... Geçmişe özlemim hiç olmadı en azından şimdilik... İleriye bakıyorum ama bugünü unutmadan... Hayallerim var... Hayallerimiz var...
Pazar günü sabah vapurdan indim, kocam karşıladı... Benim için dolu, dingin bir yaşgünü oldu...
