Buraya hep kara tabloları aktarıyorum...
İyi giden hiçbir uygulama yok gibi...
Bazen çok sıkılıyorum...
Ne olacağız, gerçekten sona mı geldik diye...
Cumhurbaşkanlığı seçiminden sonra, genel seçimleri de atlatınca ya cumhuriyeti elimizden kaçırırsak diye ürperiyorum... Bazen gerçekten buna telaşlandığım, içime sıkıntılar düştüğü oluyor.
Çevremdekiler diyor ki "Korkma, asker gelir"
Buna da öyle tepki duyuyorum ki. Biz birey olarak üzerimize düşeni yapmazsak, dökme suyla değirmen döner mi? Sorumluluğu üzerimize almadan bu işler düzelir mi? Asker gelse bir türlü gelmese bir türlü... Gelsin diye davetiye çıkar sonra, neden geldin diye on yıl konuş tartış... Havanda su döv yani...
Biz bir süreci yaşıyoruz. Bastırılmış günlerden sonra çoğunluk uyanmaya başladı. Mesela ben üniversite öğrencisiyken ülkede ne oluyor, ne bitiyor hiç bir şeyden haberim yoktu. Şimdi yeğenime bakıyorum. (Üniversite birinci sınıfta) Hem O'nun hem arkadaşlarının olan bitenden haberi var, bir fikri var, yorumu var... En azından kör değil. Tanıdık tanımadık bir çok insan da farkında biliyorum.
Bu ne demek?
Bu kendimize geliyoruz demek!
Gücümüzü keşfediyoruz demek!
Yaşadıklarımızdan ders alıyoruz demek!
İşte bu nedenle gelecek konusunda karamsar değilim. Ama çok zor dönemler geçireceğimizi biliyorum. En azından ekonomik olarak dibe vurduk vuruyoruz. Seçimleri de dört gözle bekliyorum. Aklımızı başımıza alalım ki, sonra taşlara vurmayalım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder