Hacı Bektaşi Veli ve Mevlana aynı çağın insanlarıdır. Adamın biri yasadışı yollardan kazandığı para ile bir inek satın alır. Bir süre sonra yaptıklarına pişman olur ve bu ineği Hacı Bektaşi Veli’nin dergâhına bağışlamak ister.
Dergâh aynı zamanda bir aşevidir. Fakat Hacı Bektaş, “Helal değil” diye ineği kabul etmez. Adam aynı öneriyi, Mevlevi dergâhına yapar ve Mevlana kabul eder. Bu durum karşısında şaşıran adam, Hacı Bektaşi Veli’nin bu ineği kabul etmediğini, kendisinin neden kabul ettiğini sorar. Mevlana “Biz bir karga isek, Hacı Bektaşi Veli bir şahin gibidir. Öyle her leşe konmaz. O yüzden biz kabul edebiliriz, o etmeyebilir” der. Adam yeniden Hacı Bektaş’a gidip bu durumu anlatır ve “Neden” diye sorar. Hacı Bektaşi Veli’nin yanıtı “Bizim gönlümüz bir su birikintisi ise, Mevlana’nın gönlü okyanus gibidir. Bu yüzden bir damlayla bizim gönlümüz kirlenebilir, onun engin gönlü ise kirlenmez. İşte bu yüzden hediyenizi kabul etmedim”
