13 Şubat 2007

Aile kavuşması

Cumartesi gecesi kuzenimin nişanı vardı. O nedenle İzmir'e gitmiştim. Fatih çalışıyordu gelemedi. Gelin kızımız Manisa'lı olduğu için nişan Manisa'da yapıldı. Yeğenim Hüsam o gece hepimizin kavalyesi oldu :) Nişan çok güzel geçti. Bülent bizim için kuzen değil kardeş gibidir... Artık bir kardeşimiz daha oldu. Sonuna kadar huzurlu, mutlu, sağlıklı hayatları olsun... Nişanın benim açımdan en güzel yanı ise gurbet-hasret olayları tabi ki... Nişanlı çiftimiz bir gece önce çalacak müzikleri seçmişler. Hepsi çok güzeldi. Eski şarkılar çoğunlukla... Ama herkesin bildiği o güzel şarkılar... Böyle eskileri hatırlatan şeyler çok kolay ağlatmaya başladı beni... O gece de bana dokunsalar ağlıyor muyum :) Ne ayıp değil mi?

Annemler Salihli'den bizden sonra geldiler. Salona girişiyle benim sırtım dikleşti sanki...
Biz üç kız bir masada oturduk. Nişana kuzenimin arabasıyla gelmiştik. Neden kendi arabamızı almadık, Salihli'ye giderdik diye hayıflanmıştık. Kalbimiz temizmiş Bülent arabayı siz götürür müsünüz demez mi? Körün istediği bir göz Allah verdi iki göz şeklindeyiz... Gece anneme gittik. Kahve içtik, lafladık. Sabah yataktan Nurlu'nun telefonu ile zar zor kendimizi kazıdık. Nurlu'nun mükellef kahvaltısına gittik. Öğlen olunca da yola çıktık geldik. Yani Ege Turumuz yine hızlı, dolu dolu ve süper geçti... Napalım, darısı bir sonraki seyahate artık...

Hiç yorum yok: