İstanbul - 12 Ağustos 2006

11 Ağustos'ta eşyalar yüklendi... Son kez eve baktık. Komşularla vedalaştık. Ağlaştık... Yanımızda Hotel Three B var. Sahipleri çok nezih, çok tatlı insanlar... (Gittiğinizde kalın mutlaka. Tertemiz odalar, lezzetli yemekler... Çevre düzenlemesi daha yapılıyor.) Onlara uğradık. Anahtarı onlara verdik. Dedik ki "kiracıları siz beğeniyorsanız, biz de beğeniriz." Sağolsunlar seve seve kabul ettiler. Sonra Bostanlı'ya gittik, annemi gördük ve yola çıktık... Fatih'le ortaklaşa araba kullanacağız diye enerji içecekleri falan içtik. Kahveler... Ama ne mümkün ben uyudum... Uyanık kaldığım sürede de kocamı uyanık tutayım diye aklıma ne geliyorsa anlattım. (Bu görev de çok zormuş hani) Yol boyu nefis bir dolunay bizimle beraber geldi. Hafif küçülmeye başlamıştı ama yine de tüm cazibesini ve gücünü koruyordu... Derken geceyarısı İstanbul'a indik feribottan.. Sahilyolunda ilerledik eve gitmek için... İlk duygular mı? Çok sevdik, çok hoşumuza gitti... Evi şıp diye bulduk... Komşular anahtarı saksıya bırakmıştı. Girdik... Ev sahibi bir şilte bırakmış.. Onun üzerinde kıvrıldık uyuduk... Sonra eşyalar taşınmaya başladı... Planlar çizildiği için karışıklık olmadı. O oraya, bu buraya şeklinde... Ama onların varillerinden çıkan tüm ufak, akıl oynattıran eşyalar yok mu? Güzel bir sergi şeklinde... Ev dandini... İkimiz dolapları temizlemeye koyulduk... (ellendi bir kere) Sonra herşey yıkanmaya başladı... Dolaplar yavaş yavaş yerleştikçe evin de görüntüsü oluşmaya başladı :)) Öyle bir usta buldum ki.. Elinden herşey geliyor... Elektrik, su, doğalgaz... Ocak tüpe uyumlu olunca doğalgazda cansız yanıyormuş. Onlar değişti. Prizler eklendi, eskiler değişti. Sigortalar yenilendi.. vs vs.. Yani normal işler yapıldı... Son iki işim var. Onlar da bitince tüm iş bitmiş olacak. Ama o furya geçince canım istemiyor bir daha usta sokmak işte... Taşınma işini Ev-Taş ile yaptık. Sahibi gayet kibar biri. İçimize sindi. Taşıyan ekip gayet çalışkandı... Tek söz tutulmadı. Pat pat ambalajlar tek kullanım dediler ama öyle çıkmadı. Onun haricindeki tüm kullanılan ambalajlar ise gerçekten tek kullanımdı ve eşyalara en ufak bir zarar gelmedi. (önemli olan da bu) Ev-Taş tel NO: 364 58 90-Güven Bey. Ben tüm kıyafetleri elbise torbasına geçirmiştim. Aynı şekilde yabancı eli değmesin dediğim yıkanamayacak şeyleri hep özel paket yaptım. İyi ki de yaptım. Hava sıcak çok terlediler... Eşyalarınızda ter olmasını istemezsiniz değil mi? İstanbul'u bulunduğum çaptan keşfetmeye başladım. İkea, Kozyatağı Carrefour, Nautilius (yazılışını hatırlayamadım), Bakırköy, Bağdat cd... Tarifleri iyi alınca gidişte problem yok... Ama dönüşleri biraz uzatıyorum. Olacak bunlar... Biz İstanbul'u sevdik... Evin yeri çok güzel.. Hem sakin, hem heryere yakın. Çevreyollarına çıkış çok kolay. Sahile iniş çok kolay... İskele çok yakın... Dolmuş yolu çok yakın... Meşhur çarşamba pazarı çok yakın... İnsanlar, komşular çok kibar... Kiminle konuşsak "İzmir bırakılır da buraya gelinir mi? Biz de kaçmaya uğraşıyoruz" diyor.. Kardeşim bırakmak istiyorsan bırakırsın... Lafa gerek yok. Ayrıca, bizim elimiz kuvvetli.. Buradan dönmek istediğimizde en güzel yerde evimiz var bizi bekleyen...

Elektrik, su ve doğalgazı üzerine alıyorsun. O işlemleri yaptım... ADSL İzmir'de Fatih'in üzerineydi. Ben işlemleri yapmak istedim. Olmaz dediler. Evlilik cüzdanı dedim. Geçmez dediler... Soruyorum şimdi, üzerinde "uluslararası" yazan bu evlilik cüzdanı nerede geçiyor? Hiç bir resmi makam kabul etmiyor... Enteresan...


Yeğenim Nursel üniversite sınavında 576. olmuştu. İlk tercihi Boğaziçi'ni kazandı... Azmin zaferi... Bir şeyi kafana koyacaksın... Hedefini belirleyeceksin. Bu uğurda çok çalışacaksın... Ve istediğin sonucu elde edeceksin... İşte Nursel'in bize yaşattığı, hepimize örnek olacak duygu budur... Asla tesadüf değildir... Son iki-üç yılın bu çizgide yapılmış çalışmasının sonucudur gerçekten...