Fatih iş icabı çok kere mitinglerde bulundu. Benim ise ilk tecrübem...14 Nisan 2007...
Bu tarihi hiç unutmayacağız...
Biz pratik davrandık...
ÇYDD ile birlikte gitmiştik ama gruptan kalabalıkta koptuk. Öyle olunca hızlı hızlı ilerledik. Tandoğan'a geldik. İnanılmaz bir kabalaık var ve miting alanına sığması mümkün değil. Anıtkabir yolunda bariyer oluşturmuşlar polisler ve görevliler. Kalabalık bariyerlere dayanınca onlarca metre geri çektiler. Sonra da bariyerleri kaldırdılar... Bizim miting alanında kalma şansımız kalmadı. Anıtkabir'e yürüdük. Henüz kalabalık olmadan Ata'nın huzuruna çıktık. Ata'nın kısa filmini bir kere daha seyrettik... Kurtuluş müzesini bir daha gezdik. Çıktığımızda Anıtkabir meydanı hınca hınç dolmuştu bile.. Ki miting daha devam ediyordu. Akın akın insan yürüyordu... Metrelerce uzunluktaki Türk Bayrak'larını taşıyan insanlar marşlar, sloganlar eşliğinde sakin sakin, adım adım geliyordu. İkimiz ve bizim gibiler alanı boşaltmak için geri dönmeye başladık. Miting alanına geldiğimizde son konuşmalar yapıldı. Ata'nın kendi sesinden Onuncu Yıl Nutku'ndan bir bölüm dinledik. Alkışlarla... Ata'nın "Ne Mutlu Türküm Diyene" diye seslenmesinden sonra bir alkış koptu ki sormayın... Sonra alanı dolduranlar Anıtkabir'e yürümeye başladı. Ama içeri girebildiler mi emin değilim. Fisiksel olarak mümkün görünmüyordu.
Otobüsümüze ilk giden olduk. Dönüş için beklemeye başladık...
Anıtkabir'de sadece biz değil bir çok turist de vardı.. Mesela Japon'lar "Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir" sözünün önünde fotoğraf çekildiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder