Cuneyt Arcayürek...
80 yaşında...
Bir kitap daha yazdı...
"Atatürk'ten sonra bugünlere nasıl geldik?" ismini taşıyor...
Kitabı eviriyorum, çeviriyorum... Arkasını, önsözünü okuyorum...
Kitabın arkasındaki Arcayürek'in "babacan, asil görünüşlü" fotoğrafına bakıyorum...
İlk sayfalardaki hatırasını okuyorum... Çocukken Atatürk'ün elini iki kere öpmüş olmasını...
O yumuşacık elleri hissediyorum ben de...
Kum taneleri elimden, elimizden hızla akıyor...
Ve şu anda ekranı göremeyecek kadar gözlerim yaş dolu...
Nasıl bu günlere geldik?
Tüm güzellikler elimizden gidiyor yavaş yavaş...
Atatürk'ün kurduğu cumhuriyete sahip çıkamamışız...
Bu kitap, öyle güçlü ki, yazarın fotoğrafı öyle bağımsız ve iyi ki... Kitabı tuttukça, resme baktıkça utanıyorum... İçim sarsılıyor, sanki içimde herşey yer değiştiriyor...
Ben... Kendimi çok kötü hissediyorum... İçimde bir pişmanlık, giden geri gelmeyecek duygusu... Her yanımı kapladı...
Boğazım düğüm düğüm...
Giden geri gelmeyecek... Bugünler, bu özgürlük, bu haklarımız...
Artık klavyeyi de seçemiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder