Haftasonu yeğenlerim geldi... Nursel ve Hüsam... Birlikte çok guzel vakit geçirdik...
Sonra zaman, ayrılık vakti oldu...
Hüsam'ı otobuse bindirmek için Harem Otogar'a dogru yola çıktık...
E5 yavaş akıyordu...
Çünkü, yolda Türk Bayraklarını donanmış bir konvoy vardı. Her penceresinden salkım salkım gençler...
Anladık ki "asker uğurlanacaktı"
Otogar da çok kalabalıktı...
Askere uğurlanan genç havalara atılıyor, alkışlanıyor ve hep bir ağızdan deniyordu ki:
"BU ASKER GİDECEK, GERİ GELECEK"
"APONUN P.ÇLERİ, YILDIRAMAZ BİZLERİ"
İşte dünyanın kırmaya çalıştığı bu ruh halimiz, bu coşkumuz... Mehmetçik, bir savaşın ortasında şu anda...
Ve arasına yeni Mehmetçikler katılıyor... Gözünü kırpmadan... Ve düğün alayı gibi coşkuyla...
Bunu dünyanın anlaması mümkün değil...
Bizi ne kadar uyutsalar, yıldırsalar da içimizde genlerimiz kıpırdanıyor, yerinde durmuyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder