Benim yazdıklarımı takip edenler tarzımı, düşüncemi, okuduklarımı, izlediklerimi bilirler...
Fikrim, yönüm bellidir...
Hangi kitaplara meraklı olduğum...
Ama şimdi "4 sarışın" isimli bir kitap okuyorum... New York'lu dört kadının dedikodu ve skandallar arasında koşuştururken yaşadığı bin türlü statü endişesini konu edinen ve ünlü "Sex and The City" film ve romanın yazarına ait bir kitap ...
Çünkü seçimlerden sonra TV'lerdeki programlara dayanamıyorum... Hangi kanalı açsam "vay şu kemalistler", "1930'ların statükocu eğitim politikaları", "bırakın ulus devletçiliği, globalizm denen bişey var", "anayasanın ilk dört maddesi değişsin", "normalleşiyoruz", "daha demokratik Türkiye için" gibi zırvaları duymak istemiyorum... Meydan kimlere kalmış, seyretmek istemiyorum... Devir benim de gibilerin devri değil... Devir otobüsleri seferlerinde durdurup namaz kılmak için onca insanı bekleten, bunu da din adına göstere göstere ve başkalarının haklarını çiğneyerek yapanların devri... Bu vıcık vıcık şeyleri izlemek, havanda su dövenleri duymak canıma tak ediyor... Hem sonra sözde iyi ama özde iflas etmiş bir ekonomiyi parlatarak anlatanları da duymak istemiyorum... Kimsenin eşini falan da merak etmiyorum... Hırsla, asıla asıla, sözde ezilmiş itilmiş olmakla edebiyat zaferi kazananların çarpık gülümsemelerine hiç tahammül edemiyorum...
999 kodları yaratıp bir grubun parti binası önüne, diğer grubun Anıtkabir'e gitmesini seyretmek istemiyorum... Anıtkabir'den güç alarak kalabalık yapmalarını istemiyorum...
Ben liderimi arıyorum... Ortaya çıkacak, en sade, en anlaşılır dille "durun bi dakka. Durum budur budur budur diyecek. Biz nerede yanlış yaptık diye muhasebe yapacak... Bu yanlışların sorumluluğunu üstlenebilecek... Önümüze çözümle gelecek... Her kafadan ses çıkaran bizleri bir potada toplayabilecek... Sonra benimle misiniz diye soracak? Evet diyeceğim...
Ama şu an liderim yok...
Liderimin adını bilmiyorum...
Adını bilmiyorum... Çünkü liderim bu bildiklerim değil...
Gelsin bekliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder