Fazıl Say'ın ağzına sağlık...
Onca sanatçının içinde mertçe fikrini söyleyecek, sanatçı duruşunu koyacak, önder olacak, fikir verecek bir kişi mi var?
Hani şarkılar?
Popüler müzik dedik, e ama bu kadar mı popülist oldu?
Hani eleştiri, hani hiciv?
Senin kaşın, benim gözüm şarkıları mı dinleyeceğiz?
Neredesiniz?
Ha tabi bir de şöyle bir durum var!
Çıkar muhalif şarkı yaparsınız... Hoooppp sizi paketlerler... Böyle de bir huyumuz var...
Hani film, sinema?
İslamiyet adına karar verenler sanatı yasaklarken bir bildiği varmış elbette... (Bugün anayasanın değiştirilemez hatta değiştirilmesi teklif bile edilemez maddelerine çatanlar hatta "anayasada amir-memur madde mi olur" diyenler, şer-i kurallara tam bağlılıklarını nasıl açıklayacaklar? Bu nasıl ikilem?) Muhalefeti engellemiş... Uyanmayı, farklı düşünmeyi, ince düşünmeyi, sorgulamayı engellemiş kökten...
Sorgulama! Sana ne söyleniyorsa ona inan, onu yap...
TV'lerde islam ülkelerini seyrederken korkuyorum. Ciddiyim... Ürperiyorum... Şuursuz kalabalıklar, çirkin yabanıl kıyafetler, kapalı kadınlar, eli silahlı çocuklar...
Bu mu islamiyet diye soruyorum kendime!
İslamiyetin en güzel yaşandığı, en güzel ülke Türkiye idi... Öyle kalır mı?
Elbette kalacak. Ama bu sancıları çekeceğiz. Dilimiz bir kere yanacak sütten ve ilerde artık yoğurdu üfleyerek yiyeceğiz...
Not: Özellikle şarkı üzerinde durdum. Çünkü toplumun eğitim seviyesi ilkokul 4'müş. Hal böyle olunca en yaygın ve kitlelere en fazla ulaşabilecek sanat budur diye düşündüm!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder