Borç yiğidin kamçısıdır demişler...
Ne saçma...
Borcum olması beni boğuyor...
Hareketlerimi kısıtlıyor...
Özgür karar almamı engelliyor...
Mesela şimdi bir kredi borcumuz var...
Ayağımda ağır prangalar hissediyorum...
Denize atlarsam yüzemeden dibi boylayacak gibi...
Kollarım boşuna çırpınıyor, dibe batıyorum...
İşle ilgili çok başka kararlar almak, dümenimi başka yerlere kırmak istiyorum!
2011 baharında hayalini kurduğum planım suya düşüyor...
Ruhumun tam ortasında bir pranga var...
Beni aşağıya itiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder